Kap, kap, leje...

Czwartek, 27 maja 2010 · dodano: 08.07.2010 | Komentarze 0

Po południu zadzwonił Mikołaj, że jednak dotarł do Bydgoszczy, więc szybka propozycja, czy może gdzieś nie pojedziemy. Pewnie, przecież się właśnie szykowałam do wyjścia :D Wyjście było zaplanowane jednak na dobrą godzinę później :P

Jak już wychodziłam to padało, ale pomyślałam, że twardzi jesteśmy, w końcu na ostrych kołach jeździmy, deszcz nam nie straszny :P A jednak. Deszcz rozpadał się na tyle, że owszem, mogliśmy jechać, ale jechać tylko po to, żeby już po kilkuset metrach nie było już suchej nitki... Niee. Ja jednak i tak musiałam wyjść, aby dotrzeć w końcu na pocztę :P Dobrze, w końcu to tylko km dalej :)

Zabrałam się za zakładanie błotnika.... Albo zgubiłam jakąś dodatkową śrubkę, albo blondynkowy (w moim wypadku pseudoblondynkowy) stereotyp się potwierdził :P Ostatecznie jazda bez błotnika. Następnie stwierdziłam, że skoro już jestem mokra, to podjadę jeszcze kawałek na zakupy. To był błąd, bo w momencie dojazdu nastąpiło najgorsze oberwanie chmury :/

W markecie za to spotkało mnie bardzo pozytywne zdarzenie - kilkuletnia harcerka (może 7 lat) stojąca przy kasie spytała, ile dziś przejechałam. Aż żal było mówić ile, dlatego uśmiechnęłam się i powiedziałam, że mało, bo jest zła pogoda. Odpowiedziała, że widać po mokrym kasku. A tak, ja zdążyłam wyschnąć, ale kask nie :)

Chociaż powrót nie był już tak uciążliwy, jak dojazd :)